Uitwisseling Komorow 2017

Woensdag 7 juni 2017

Vandaag zijn we met z'n negenen naar Polen gegaan. We stonden om half elf (bijna) allemaal op het station. Toen bleek dat tot twaalf uur geen treinen meer naar Schiphol zouden rijden.
Gelukkig reed die van ons nog wel door.

Nadat we daar waren gekomen, gingen we lekker origineel naar de Starbucks en heetten we blijkbaar allemaal Eran.
We konden vervolgens nog een uurtje langer wachten doordat de wind voor vertraging zorgde.
De vlucht met KLM verliep verder goed en wel landden veilig in Warschau. Daar werden we om half zes opgehaald door de gastgezinnen.





 's Avonds had iedereen verder een eigen programma, zoals kinderen aan je been laten hangen of met andere uitwisselaars afspreken.

Germen

School in Komorow

Donderdag 8 juni 2017

Donderdag  kwamen we voor t eerst in de Poolse school. De school geeft les aan kinderen van veel verschillende leeftijden.  De verschillende landen van t programma hebben zich 'voorgesteld' aan elkaar, Nederland had t leukste filmpje. 

Daarna hebben we gekke spelletjes gespeeld als icebreakers. Na een interessante  lunch zijn de workshops van  start gegaan. Ik deed de workshop filmen. De workshop was redelijk saai, de begleiders waren gelukkig wel overenthousiast #vermoeiend. 

15 uur was het schoolgedeelte voorbij en konden we beginnen met een typische poolse avond: chillen en wat drinken. Het was een leuke dag.

Groet van Tess.

Vrijdag 9 juni

Vandaag stond ik om 7:40 op. Bij het ontbijt hadden we de keuze om een tosti te maken, maar ik koos voor gewoon brood, want ik had gisteren ook al een tosti. Om 8:20 stond Janeks moeder klaar om Laura, Janek en mij naar school te brengen. Toen we op school waren, wachtten we bij het lokaal van onze workshop (film) totdat iedereen er was. Hierna konden we gelijk gaan filmen, omdat we gisteren de plannen al hadden gemaakt. Elk groepje moest elke scene filmen en de beste scene werd daar dan uit gekozen. Ik zat in een groepje met Helmich, Jesper en Jaček. Tijdens het filmen van een scene in de wc, zagen we een condoom liggen. Iedereen lag in een deuk. Om 12:00 was de lunch. We kregen droge gele rijst met wat groente en kip, wat niet echt lekker was, maar ik had honger dus ik at het toch. Nadat we nog een paar scenes gezamelijk hadden gefilmd, waren we al om 14:00 klaar. Daarna moesten Laura en ik wachtten op Janeks moeder die ons weer op kwam halen. Thuis hebben we even uitgerust en daarna zijn we naar het park gegaan op de fiets. Daarna gingen we eten bij een pizzahut die betere pizza's had dan in Rome. 's Avonds heb ik Civilisation V op Johnny's PC gespeeld. 

Volgens mij hebben sommige andere mensen iets anders gedaan zoals het nuttigen van versnaperingen die leken op water. 😁

Groet van Ruben.

Zaterdag 10 juni

Het programma voor vandaag was even anders dan normaal. We gingen niet aan de slag met onze eigen workshops, maar we deden twee andere workshops, namelijk "Painting on glass" en "Dancing".

's Morgens om negen uur begonnen we met de eerstgenoemde workshop. Na een korte uitleg over techniek, het schoonmaken van borsteltjes en het bekijken van een aantal voorbeelden konden we aan het werk. We hadden 2,5 uur om elk een glasplaat te beschilderen.

Daarna was het pauze en kregen we een soort vreemde groene prut. Ik weet niet zo goed wat ik ervan moet vinden, maar het was volgens mij miet giftig (ik schrijf dit nu een paar uur later en heb nog geen problemen ondervonden) dus ik heb het maar gewoon opgegeten.

Vervolgens kregen we buiten de dansworkshop. Er klonk allerlei moderne muziek voordat de workshop begon, maar in de workshop gingen we aan de slag met traditionele Poolse dansen op traditionele Poolse muziek. We hebben een aantal dansen gedaan, waaronder de Polonaise, die toch wel anders is hier...

De activiteiten op school waren toen voorbij. Met de trein zijn mijn host en ik, samen met nog een aantal anderen die in dezelfde richting moesten, teruggegaan naar huis. In de trein was er echter een heel leuk klein hondje. Het was nog een heel jong beestje, en als dierenliefhebber die haar eigen hond voor een week in Nederland heeft moeten achterlaten, kon ik de verleiding om hem te aaien echt niet weerstaan.

Thuis gingen we ons opfrissen (de dansworkshop had ons allen wel een beetje laten zweten). Toen kwamen een aantal andere uitwisselingsstudenten hier. Eerst gingen we een beetje televisie kijken (de in het Pools nagesynchroniseerde "Shrek" werd uitgezonden) en monopolie spelen. Toen ging ik met een van hen de foto's bekijken die ze die dag had gemaakt, en er zaten soms vrij hilarische afbeeldingen tussen.

Daarna gingen we eten. Er waren drie pizza's, maar elk waren ze groter dan het wiel van een auto. Eén zo'n pizzapunt kon je met gemak meerdere keren om je onderarm wikkelen. Ik heb er met moeite een naar binnen gekregen en me verwonderd over het feit dat sommigen er meer dan één konden eten...

Vervolgens kwamen er nog meer uitwisselaars binnen, en ze gingen samen de voetbalwedstrijd tussen Polen en Roemenië kijken. Ik dacht dat men in Nederland fanatiek was wat betreft voetbal, maar hier is het minstens net zo erg. Het was een amusant schouwspel, aangezien er hier een aantal Polen en één Roemeen aanwezig was, en de een moest nog harder gillen dan de ander. Naarmate de wedstrijd vorderde ging het er wat minder hard aan toe, maar er zijn een paar mooie uitspraken uit voortgekomen die ik niet verder zal uitbreiden dan "those gypsies?!" en "...Romania is shit".

Groet van Laura.

Zondag 11 juni

Hierbij mijn verslag voor zondag:
Het was vandaag familiedag, dat betekent dat je samen met je gastgezin iets gaat ondernemen. Wij gingen naar het strand. Het is vier uur reizen met de trein, dus we hebben de trein van 5.50 uur genomen. Onze wekker was niet afgegaan of we zijn er doorheen geslapen, we hadden in ieder geval geen tijd voor een ontbijt thuis. Eerst hebben we de trein naar Warschau gepakt en op station heeft Ula eten en drinken voor Suzan en mij gekocht. We gingen naar de stad Sopot. We zijn op een pier geweest en later nog het water ingegaan. Om 10.30 uur kwamen we aan in Sopot en we zijn tot 15.00 uur gebleven. Vervolgens zijn we naar het station gegaan om de trein naar Gdansk te nemen. Gdansk was een prachtige stad met hier en daar eeuwenoude gebouwen. We hebben 's avonds gedineerd in Gdansk en de bus naar Warschau gepakt om 18.45 uur. We hebben zelfs nog knappe mannen gezien, kortom: het was een geslaagde dag!

Kusjes van Eleonore.

Maandag 12 juni


We begonnen vandaag met het geblaf van een puppy en het gekrijs van een zusje, great… Na een lekker ontbijtje en een te late trein genomen te hebben kwamen we aan in Komorow. Vandaag zouden we de workshops afronden. Eleonore en ik deden de workshop Handicraft, de ideale workshop voor vele throwbacks naar de basisschool. De afgelopen workshop dagen hadden we papier geknipt en weer op een ander papier geplakt; typische Poolse kunst. Deze ochtend hebben wij onze naam op een stuk papier genaaid. Eleonore werd geprezen als zeer getalenteerde naaier, ik niet. 

El en ik gingen daarna spijbelen om een fatsoenlijke lunch te halen, dat is gelukt met een pizzabroodje en aardbeiden. In de lunchpauze hebben wij de knappe etensopschepper weer gespot. Na de lunch heb ik Tess haar dagverslag geschreven (points for me).  We hadden nog het houten aarbeienbakje, die intussen leeg was, in de fik gestoken. Helaas werd ons pleziertje verstoord door twee nonnen, die ons pleziertje niet zo konden waarderen. Van 2 tot 4 hebben we mogen kijken naar rennende mensen, dat was leuk. In de middag hebben we een film gekeken. Na een heerlijk diner gingen we naar het feestje bij Mikolaj. De trein reed helaas maar tot halverwege, een vrouw bood ons een lift aan. Er waren mogelijke eindes: ontvoerd worden of bij het feestje gebracht worden. Aangezien wij zeer overtuigd waren van onze vechtskills hebben we de lift genomen. Onze vechtskills hebben wij niet hoeven tonen (gelukkig maar). Het feestje was geslaagd, we hebben alleen maar ‘woda' gedronken, dus we hebben ons goed gedragen. Ik miste alleen de knappe guys, dat was een groot gemis. Anyways weer een leuke dag gehad :-)

Groet van Suzan

Dinsdag 13 juni.

Vandaag moesten we zoals altijd weer om 9:00 op school zijn. Toch voelde het deze keer anders, aangezien dit de laatste keer is. Toen we aankwamen wachtte iedereen in de gymzaal voor de presentatie van de workshops. Wij van de filmworkshop lieten onze filmpjes zien, maar die van ruben en mij deden het niet helaas. Van de andere workshops kan ik alleen zeggen dat de zanggroep erg 'bijzonder' was.

 Aan het einde van de presentaties moesten we onze geweldige Poolse dans opvoeren. Ik moest eigenlijk met Tess en Ula dansen, maar toen ruilde Suzan met Tess omdat ze met mij wilde dansen. Ik had dus dikke fix en aan het einde gaf ze me zelf kusjes op mn wang 😍.
Na de presentaties in de gymzaal gingen we met de bus naar Warschau naar een gebouw dat gemaakt was als cadeautje door de Russen. Dat vond ik natuurlijk hartstikke mooi, maar volgens mij waren de Polen het daarmee niet helemaal met me eens. Wel was het uitzicht op de in Sovjetstijl gebouwde stad erg mooi.
Na het beklimmen van deze Stalintaart, zoals mijn vader deze gebouwen altijd noemt, hadden we vrije tijd. We gingen naar de KFC want de Mc Donalds was gesloten. Ik heb vaak zigeuner grappen tegen Florin en Paula gemaakt, maar toen was het eindelijk zover.
Naast ons kwamen 2 zigeunerjongetjes zitten van 12 en 9. Ze praatten zelfs Roemeens tegen Paula, maar die negeerde ze gewoon. Vervolgens zaten ze met zijn tweeën een kwartier op het enige toilet. Florin zei in het Roemeens dat ze weg moesten gaan want ze bleven daarna in de opening staan. Het toilet rook verdacht muf en rokerig, maar na een kwartier wachten was het toch een opluchting. Omdat we wat vertraging hadden moesten we opschieten met de fotoopdracht die we vandaag hadden.
Nu terwijl ik dit schrijf wachten we op de docenten op een in oude stijl herbouwd plein dat erg mooi is. Janek uit Polen zit naast me en van hem moest ik erin zetten dat hij de Messias is en dat hij erg knap is. Dus dat doe ik dan maar, want ik wil natuurlijk niet onbeleefd zijn. Gauw nog eventjes een paar foto's met de hele groep en met de aparte delegaties en hup in de bus naar het restaurant.
Daar aangekomen zaten we aan een mooie grote tafel zoals je die ook bij het laatste avondmaal van Leonardo da Vinci hebt. Deze vergelijking maak ik nu eigenlijk met een wrang gevoel. Iedereen is een beetje moe van de zware week en heeft het wrange gevoel dat dit de laatste dag is. Toch bleven we tot aan het einde het glas halfvol zien. We keken de video's die we in Warsaw hadden gemaakt en spraken elkaar nog een laatste keer. Dat was best wel zwaar, maar we wisten dat het eraan zat te komen.

Nadat we afscheid namen gingen we nog naar het park. Daar kon ik afscheid nemen van mn nieuwe vriend Jesper met wie ik heel goede vrienden werd deze uitwisseling (We beloofden elkaar eens weer te zien als hij in Nederland is of ik in Noorwegen). Verder nam ik afscheid van Florin met wie ik vooral veel heb gelachen, Paula die gewoon veel aanwezig was en met wie ik veel praatte en als allerlaatste Kuba. Voor Kuba heb ik enorm veel respect. Hoe hij in het leven staat vind ik enorm knap. Toen ik naar huis ging kwam het besef dat ik een deel van deze geweldige groep nooit meer terug zou zien. Een ander deel zie ik in augustus wanneer ik in Warschau ben en misschien ga ik ooit naar Roemenië op vakantie maar dat weet ik nog niet zeker. Toch terwijl ik deze laatste zinnen op papier zet voel ik me enkel blij  en ben ik iedereen ontzettend dankbaar voor de geweldige ervaring!

Groet van Helmich.

Woensdag 14 juni

Na een goed nachtje slapen die langer was dan normaal kwamen wij iets voor 10:25 op het vliegveld aan. De andere buitenlanders hadden minder nachtrust dan wij gehad want die vertrokken eerder. Nadat iedereen gearriveerd was gingen we naar de in-check balie om onze bagage in te laten checken. Helaas stond er een enorme rij, dus wij als asociale Nederlanders gingen met z’n allen voorkruipen maar doordat wij gingen voorkruipen ontstond er achter ons een rij van mensen die of ook wilde voorkruipen of gewoon dachten dat dit de rij was. Dit zorgde natuurlijk voor een beetje chaos een boel boze Polen,  maar het belangrijkste was dat wij niet een uur hoefde te wachten voor het in-checken. Vervolgens waren we vrij vlot en zonder noemenswaardigheden door de douane gekomen. Daarna gingen we wederom op kosten van school een bakje koffie halen, helaas is de koffie in Polen niet van dezelfde kwaliteit als in Nederland dus erg lekker vond ik het niet. Na het kopen van de laatste souvenirs zijn we aan boord van het vliegtuig gegaan. We waren iets eerder dan verwacht in Nederland en na een paar minuten taxiën waren we alweer bij de gate. Het duurde ook niet lang voordat onze bagage er was en doordat alles zo voorspoedig liep konden we een trein eerder pakken waardoor we een half uur eerder op station Zwolle arriveerden. Er volgde een kort afscheid, we bedankten elkaar voor de geweldige week en haasten ons toen naar ons vervoer naar huis.

Groet van Eran.